چرا افراد مقیم امارات زود چاق می‌شوند؟
تحلیلی از دیدگاه بابک آذر؛ سرمایه‌گذار، مشاور بین‌المللی و ناظر سبک زندگی مهاجران
در نگاه اول، وقتی صحبت از مهاجرت و اقامت در امارات میشود، ذهن افراد بیشتر به سمت فرصت‌های اقتصادی، اقامت‌های طلایی، برج‌سازی‌های شگفت‌انگیز یا آزادی مالیاتی می‌رود. اما در لایه پنهان سبک زندگی در این کشور، معضلی دیده میشود که شاید کمتر درباره‌اش صحبت شده:
افزایش وزن سریع مهاجران به‌ویژه در یک سال اول اقامت.
بابک آذر مشاور مقیم در امارات، با سه دهه تجربه در جذب سرمایه و همراهی مهاجران ایرانی ،بارها در جلسات خصوصی‌اش به شوخی اما با نگرانی گفته:
«همه با چمدان آرزو وارد دبی می‌شوند، ولی اگر مراقب نباشند، با اضافه‌وزن و چمدان قرص‌های رژیمی سراغم می‌آیند! »
این مقاله نگاهی تحلیلی دارد به پدیده چاقی زودهنگام در میان ساکنان جدید امارات، از منظر سبک زندگی، تنوع فرهنگی و روان‌شناسی مهاجرت با رویکردی از دیدگاه تجربی بابک آذر
۱. تنوع غذایی بی‌حد و مرز: فرصتی خوشمزه، تهدیدی پنهان
دبی و دیگر شهرهای بزرگ امارات، مثل ابوظبی و شارجه، به نوعی بهشت خوراک‌شناسی (gastronomy) محسوب می‌شوند. این کشور کوچک با جمعیتی چندملیتی، به بستری تبدیل شده که در آن بیش از ۲۰۰ ملیت مختلف زندگی و کار می‌کنند؛ هرکدام با غذا، فرهنگ و سبک زندگی مخصوص به خود. نتیجه؟ شما با یک ویترین جهانی از غذاهای رنگارنگ و هیجان‌انگیز روبرو هستید که هر لحظه وسوسه‌تان می‌کند.
از نظر بابک آذر، این تنوع غذایی از همان روزهای اول ورود، تأثیر خود را بر مهاجر می‌گذارد:
«برای خیلی از ایرانی‌هایی که وارد امارات می‌شوند، اولین چیز لذت‌بخش، نه ویزا و نه خانه جدید، بلکه غذاست! آن‌ها با اشتیاق می‌خواهند “تجربه کنند” نه “زندگی کنند” و اینجاست که مشکل شروع میشود»
چرا این تنوع غذایی می‌تواند تهدید باشد؟
۱. پدیده «رستوران‌گردی هیجانی»:
ایرانی‌ها در امارات غالباً تمایل دارند به‌سرعت جاهای جدید را کشف کنند. به‌ویژه آن‌هایی که تازه مهاجرت کرده‌اند یا گردشگر بلندمدت‌اند، شروع به تست کردن غذاهای کشورهای مختلف می‌کنند:
-
پیتزای ناپلی اصیل ایتالیایی
-
بریانی‌های سنگین هندی
-
همبرگرهای آمریکایی با سس‌های خاص
-
شیرینی‌های لبنانی با شربت زیاد
-
دسرهای عربی با زعفران، عسل و خامه
در نتیجه، خیلی‌ها در کمتر از سه ماه، عادت غذایی‌شان از کنترل خارج میشود.
۲. در دسترس بودن بی‌سابقه غذا:
امارات به معنای واقعی کلمه، کشوری است که در آن شما می‌توانید در کمتر از ۳۰ دقیقه هر نوع غذای بین‌المللی را به در خانه تحویل بگیرید. اپلیکیشن‌هایی مانند Talabat، Deliveroo و Careem تجربه غذا خوردن را آن‌قدر ساده کرده‌اند که وسوسه برای سفارش غذا جای تصمیم منطقی را می‌گیرد.
۳. نبود فرهنگ “توقف” در مصرف غذا:
در فرهنگ‌های توسعه‌یافته‌تر، غذا خوردن یک تجربه فرهنگی/اجتماعی است؛ اما در امارات، اغلب تبدیل به یک رفتار مصرفی میشود. مردم غذا را برای خوردن نمی‌خواهند؛ برای پر کردن خلا، هیجان یا حتی شبکه‌سازی اجتماعی می‌خواهند.
تحلیل بابک آذر: «غذا در دبی، شکل پاداش دارد»
بابک آذر در جلسات مشاوره سبک زندگی مهاجرتی‌اش بارها تأکید کرده که بسیاری از مهاجران،به‌ویژه از کشورهای در حال توسعه غذا را نه به عنوان تغذیه، بلکه به عنوان “پاداش” درک می‌کنند.
«وقتی فرد با استرس اداره، بانکی، فشردگی ترافیک و هوای گرم روبروست، خوردن غذاهای جذاب راهی برای پاداش دادن به خودش میشود. و چون در دبی، این غذاها در هر لحظه و مکان قابل دسترسی هستند، کنترل بسیار سخت میشود»
او می‌افزاید:
«برخی مهاجران به‌طور ناخودآگاه سبک زندگی “گردشگرانه” را ادامه می‌دهند، حتی بعد از سکونت دائم. یعنی مدام رستوران می‌روند، مدام تست می‌کنند، مدام عکس می‌گیرند و این کار برای بدن، به‌شدت مضر است»
پیشنهادهای بابک آذر برای کنترل در مواجهه با تنوع غذایی
۱. ذائقه خودتان را بشناسید، نه اینکه همه چیز را امتحان کنید.
شما قرار نیست نماینده یونسکو برای تست خوراکی‌های جهان باشید!
-
تنوع را در خانه تجربه کنید، نه فقط در رستوران.
یاد بگیرید نسخه‌های سبک‌تر غذاهای جهانی را خودتان در خانه بپزید. -
رستوران‌گردی را هدفمند و برنامه‌ریزی‌شده انجام دهید.
مثلاً هفته‌ای یک رستوران جدید، نه هر شب! -
با غذا، خلأ عاطفی یا روانی را پر نکنید.
اگر تنهایی، استرس، یا افسردگی دارید، غذا درمان نیست. درمان، درمان است.
آیا تنوع غذایی خوب است یا بد؟
همان‌طور که بابک آذر می‌گوید:
«تنوع غذایی در دبی، یکی از زیباترین امکانات زندگی است. اما هر چیزی که زیاد شود و بی‌نظم مصرف شود، از لذت به تهدید تبدیل میشود. مهاجر باید بین تجربه‌گر بودن و مصرف‌گر بودن فرق بگذارد »
در واقع، پاسخ نهایی این است:
تنوع غذایی، ابزاری‌ست که اگر شما آن را مدیریت نکنید، شما را مدیریت خواهد کرد. همان‌گونه که ثروت، اگر برنامه‌ریزی نشود، می‌تواند باعث بحران شود؛ غذا نیز می‌تواند مسیر سلامت را از کنترل خارج کند.
۲. سبک زندگی کم‌تحرک، بر بستر تکنولوژی
اگرچه امارات در زمینه ورزش و ساخت زیرساخت‌های پیاده‌روی پیشرفت‌های خوبی داشته، اما اکثر مهاجران به‌ویژه در سال اول اقامت به دلیل مشغله‌های اداری، مهاجرتی و اقتصادی، از تحرک فیزیکی می‌افتند.
بابک آذر می‌گوید:
«مهاجر در سال اول بین شوق کشف شهر، استرس اداری، درگیری بانکی و ساخت هویت اقامتی گیر می‌کند. وقتی تحرک کم میشود و خوردن افزایش می‌یابد، نتیجه آن اضافه‌وزن‌های سریع است»
نکته دیگر، گرمای شدید فصل تابستان است که از اردیبهشت تا مهر ادامه دارد و فعالیت‌های بیرونی را تقریباً فلج می‌کند. این امر باعث میشود باشگاه‌های ورزشی هم در تابستان خلوت شوند و الگوی کم‌تحرکی ادامه پیدا کند.
۳. فشار روانی مهاجرت و خوردن به‌عنوان مکانیسم مقابله‌ای
چاقی مهاجران فقط نتیجه پرخوری نیست. بخشی از آن حاصل «فشار روانی مهاجرت» است. تغییر کشور، دوری از خانواده، مواجهه با زبان و فرهنگ جدید، ناپایداری اقتصادی اولیه و عدم اطمینان شغلی، همگی استرس‌زا هستند.
بابک آذر معتقد است که:
«بسیاری از مهاجران ایرانی بدون اینکه آگاه باشند، از خوردن به‌عنوان راه تخلیه اضطراب استفاده می‌کنند. غذا خوردن برایشان حکم جایگزینی روابط اجتماعی ازدست‌رفته یا جبران خلأهای عاطفی دارد»
او تأکید می‌کند که برنامه‌ریزی برای سلامت روان، به اندازه سلامت اقتصادی اهمیت دارد. به‌خصوص در سال اول مهاجرت که هم بحران هویت مطرح است، هم بحران سازگاری.
۴. افزایش درآمد، کاهش نظم غذایی
امارات فرصت افزایش درآمد خوبی دارد؛ و این یعنی بسیاری از مهاجران ایرانی خیلی زودتر از پیش‌بینی‌ها به سطحی از نقدینگی می‌رسند که دسترسی‌شان به غذاهای متنوع و لوکس را آسان می‌کند.
بابک آذر این موضوع را با عبارت «اثر دومینو» توصیف می‌کند:
-
افزایش درآمد →
-
خوردن غذاهای لوکس و سنگین در ساعات نامنظم →
-
کاهش خواب سالم →
-
افزایش چربی احشایی و اختلال متابولیک →
-
وابستگی به قرص، مکمل و رژیم‌های سخت →
-
شکست رژیم و ورود به چرخه معیوب اضافه‌وزن
۵. تبلیغات پرقدرت صنعت غذا در امارات
در دبی، صنعت رستوران‌داری میلیاردها دلار سرمایه در حال گردش دارد. برندهای غذایی نه‌تنها روی منو، بلکه روی محتواهای دیجیتال، بلاگرها، اینفلوئنسرها، اپلیکیشن‌ها و کمپین‌های شهری سرمایه‌گذاری عظیمی می‌کنند.
بابک آذر که ناظر ضبط تبلیغات در استودیوهای تبلیغاتی دبی است، از پشت‌پرده این جریان چنین می‌گوید:
«تبلیغات غذایی در امارات، یک صنعت برنامه‌ریزی‌شده است. آن‌ها با تکنولوژی روان‌شناسی مصرف‌کننده کار می‌کنند، نه فقط خوش‌ذوقی آشپزها»
نتیجه این کمپین‌های روانی-دیداری، افزایش اشتیاق و کاهش مقاومت شناختی در برابر خوردن است. شما قبل از اینکه گرسنه شوید، گرسنه‌نمایی می‌بینید و ناخودآگاه غذا سفارش می‌دهید.
راهکارهای بابک آذر برای مهاجران تازه‌وارد
۱. قبل از مهاجرت، رژیم زندگی خود را تعریف کنید. این شامل زمان غذا، نوع وعده‌ها، و برنامه هفتگی ورزش است.
۲. از اولین ماه ورود، یک اپ ساده کنترل کالری نصب و استفاده شود. حتی آگاهی از میزان کالری مصرفی، ۳۰٪ احتمال چاقی را کاهش می‌دهد.
۳. باشگاه در همان هفته اول اقامت ثبت‌نام شود. زمان نمی‌سازد؛ این شما هستید که باید برای تحرک زمان بخرید.
۴. هر هفته فقط یک غذای جدید تست کنید، نه هر روز.
۵. آشپزخانه‌تان را فعال نگه دارید. لذت آشپزی، بخشی از سلامت روان و کنترل چاقی است.
سخن پایانی از زبان بابک آذر
«مهاجرت، تنها به پاسپورت یا سرمایه نیست. سبک زندگی هم مهاجرت می‌کند. اگر مراقب نباشید، بدن‌تان اولین قربانی آسایش جدید خواهد بود. کنترل وزن در امارات، یک استراتژی شخصی است؛ نه فقط رژیم غذایی»
با نگاهی فراتر از چاقی، متوجه می‌شویم این موضوع، نمادیست از بسیاری از چالش‌های پنهان اقامت در کشورهایی با سبک زندگی لوکس و مصرف‌محور. از دیدگاه بابک آذر، کسی که به‌خوبی هم فضای مهاجرت را می‌شناسد، هم بازارها و هم انسان‌ها را، سلامت بدن، بخشی جدانشدنی از موفقیت مهاجرتی است.
و در نهایت، چه در صحنه سرمایه‌گذاری باشید، چه روی صحنه سبک زندگی، یک جمله کلیدی را فراموش نکنید:
«مهاجرت به امارات، شروع بازی است. اما برنده کسی است که خودش را مدیریت کند، نه فقط دارایی‌اش را»
برای آشنایی بیشتر با فعالیت‌های بابک آذر و استفاده از تجربیات او در زمینه برندینگ و توسعه فردی،می‌توانید از طریق صفحات رسمی و معتبر او در پیج رسمی بابک اذر یا وبسایت شخصی اقدام کنید.
