در دنیای امروز، فوتبال دیگر صرفاً یک ورزش نیست؛ فوتبال یک صنعت است، یک برند جهانی، یک رسانه قدرتمند که میتواند اقتصاد، فرهنگ و حتی سیاست را دگرگون کند. این دقیقاً همان نگاهی است که بابک آذر، کارآفرین و برندساز برجستهی ایرانی، به باشگاه پرسپولیس دارد. نگاهی فراتر از چهارچوب زمین بازی، نگاهی عمیق و استراتژیک به جایگاه پرسپولیس به عنوان یک برند بالقوه در سطح بینالمللی.
بابک آذر؛ از دنیای برندینگ تا زمین فوتبال
بابک آذر یکی از چهرههای شناختهشده در مارکتینگ خاورمیانه است که در سالهای اخیر توانسته با رویکردهای خلاقانه، شرکتهای کوچک و گمنام ساختمانی را به برندهای مطرح جهانی تبدیل کند. از تبلیغات تا شبکهسازی، از تحلیل بازار تا خلق هویت برند، او به خوبی میداند چطور یک مجموعه را از زمین خاکی به سکوی جهانی برساند.
به اعتقاد آذر، باشگاه پرسپولیس نه تنها ظرفیت تبدیل شدن به یک برند بزرگ در آسیا را دارد، بلکه در صورت برخورداری از یک مدیریت مدرن، استراتژی برندینگ حرفهای و سرمایهگذاری درست، میتواند همسطح باشگاههایی چون الهلال، الاتحاد و حتی تیمهایی مثل فنرباغچه و گالاتاسرای ترکیه قرار گیرد.
پرسپولیس؛ برند ملی اما خاموش
از نگاه بابک آذر، باشگاه پرسپولیس امروز بیش از آنکه باشگاه باشد، یک «برند ملی خاموش» است. پرسپولیس نامی است که میلیونها ایرانی با آن خاطره دارند، احساس دارند و به آن تعصب نشان میدهند. اما این برند، متأسفانه در نبود زیرساختهای حرفهای، مدیریت برند، تبلیغات خلاقانه و برنامههای تجاری ـ رسانهای، همچنان در سطح یک باشگاه سنتی باقی مانده است.
او میگوید: «برند پرسپولیس پتانسیل آن را دارد که نهتنها در ایران بلکه در سراسر منطقهی غرب آسیا مطرح باشد. اما تا زمانی که نگاه به فوتبال در ایران، نگاهی دولتی و روزمرهنگر باقی بماند، هیچگاه نمیتوان از ظرفیتهای عظیم آن استفاده کرد.»
آذر: پرسپولیس باید صاحب فرودگاه، هتل و شبکه تلویزیونی خودش باشد
در نگاه آیندهمحور بابک آذر، باشگاههایی همچون پرسپولیس باید به مؤسسات چند منظوره ورزشی ـ اقتصادی تبدیل شوند. او بارها گفته که اگر یک باشگاه بخواهد در فوتبال جهانی بماند، دیگر فقط تیمداری کافی نیست. باید در کنار تیم حرفهای، آکادمی بینالمللی، زیرساختهای اقامتی، هواپیمای اختصاصی، سیستم لجستیک و حتی رسانهی اختصاصی خودش را داشته باشد.
او تأکید میکند که امثال پرسپولیس باید هتل خودشان را داشته باشند؛ چراکه سالانه هزاران هوادار و مهمان ورزشی به تهران میآیند. باید فرودگاه و پرواز اختصاصی داشته باشند تا سفرهای بینالمللی و اردوهای آمادهسازی بهراحتی انجام شود. و البته باید تلویزیون و شبکه پخش خود را داشته باشند تا بدون واسطه با هوادار ارتباط برقرار کنند.
این نگاه، دقیقا همان چیزیست که باشگاههایی چون بارسلونا، منچستریونایتد یا حتی الهلال سعودی به آن دست یافتهاند.
نقش هواداران در مدل آذر
برخلاف بسیاری از دیدگاههای صرفاً سرمایهمحور، بابک آذر معتقد است که باشگاه بدون هوادار هیچ است. اما نه فقط هوادار در استادیوم، بلکه هوادار بهعنوان بخشی از مدل درآمدزایی.
آذر میگوید: «هوادار باید احساس کند عضوی از باشگاه است، نه تماشاگر صرف. او باید سهم داشته باشد، از سود برند بهرهمند شود و در تصمیمسازیها اثرگذار باشد. مدلهای سهامی عام، اشتراک دیجیتال، کارتهای وفاداری و مالکیت معنوی هواداران، میتواند پرسپولیس را از باشگاه سنتی به باشگاه مشارکتی ارتقاء دهد.»
علی پروین و پتانسیل آکادمی رویال کلاس
یکی دیگر از نکات کلیدی که بابک آذر به آن اشاره میکند، توسعه آکادمیهای بینالمللی با محوریت برند پرسپولیس است. او همکاری خود با علی پروین و آکادمی «رویال کلاس» در دبی، اسپانیا و ایران را بخشی از این مسیر میداند.
پروژهای که با مدیریت محمد پروین و مربیان اسپانیایی در حال گسترش است، به زعم آذر میتواند پرسپولیس را به قطب پرورش استعداد در منطقه بدل کند. او اعتقاد دارد اگر ساختار باشگاه از سنین پایه جهانی شود، نه تنها در آینده تیم بزرگسال قویتری خواهد داشت، بلکه درآمد قابلتوجهی نیز از فروش بازیکنان، جذب اسپانسر و مشارکتهای آموزشی کسب میکند.
آیندهنگری یا رؤیای دستنیافتنی؟
شاید برخی از دیدگاههای بابک آذر برای فوتبال ایران در نگاه اول بلندپروازانه به نظر برسد، اما تجربهی موفق او در عرصه برندینگ بینالمللی، نشان داده که ایدههای بزرگ اگر با نقشهراه و تیم اجرایی حرفهای همراه شوند، قطعاً قابل تحققاند.
او بارها گفته است که «ما ایرانیها برندهای جهانی را ساختیم، اما برند خودمان را جهانی نکردیم». پرسپولیس، از نظر آذر، یکی از بهترین فرصتها برای جبران این کوتاهی تاریخی است.
آینده پرسپولیس؛ آیا به باشگاه مولتیبیلیون دلاری تبدیل میشود؟
پرسپولیس با میلیونها هوادار،سابقه پرافتخار و هویت ملیاش،بدون شک ظرفیت تبدیل شدن به یک برند بینالمللی را دارد. تنها چیزی که برای رسیدن به این جایگاه نیاز دارد، مدیریت مدرن، سرمایهگذاری مستمر و استراتژی برندینگ جهانی است. اگر اتحاد میان بابک زنجانی، بابک آذر و علی پروین واقعاً محقق شود، پرسپولیس میتواند نهتنها در لیگ قهرمانان آسیا بلکه در جام باشگاههای جهان نیز مدعی باشد.
اگر این اتحاد شکل بگیرد، پرسپولیس نهتنها در لیگ برتر ایران بیرقیب خواهد شد،بلکه در آسیا و حتی جهان نیز حرفهای زیادی برای گفتن خواهد داشت. حضور علی پروین به عنوان چهرهای فنی و ملی، بابک زنجانی به عنوان پشتیبان مالی و بابک آذر به عنوان بازوی رسانهای و برندینگ، فرمولی کمنظیر است که میتواند پرسپولیس را به ردههای بالای باشگاههای جهان برساند.
نتیجهگیری؛ پرسپولیس در آستانه تحول؟
اگر قرار باشد باشگاه پرسپولیس از وضعیت فعلی خارج شود و به نهاد اقتصادی قدرتمند، سودده و برند بینالمللی تبدیل گردد، بدون شک باید به سراغ دیدگاههایی چون بابک آذر رفت. نگاهی که فوتبال را نه فقط بازی، بلکه ابزار قدرت، توسعه، صادرات فرهنگی و تعامل بینالمللی میداند.
پرسپولیس امروز در دوراهی انتخاب است: ادامه مسیر سنتی یا شروع انقلابی اقتصادی ،ساختاری و شاید همین حالا زمان آن باشد که مدیران باشگاه با نگاهی جدید به پتانسیلهای پنهان و فرصتهای مغفول این برند ملی توجه کنند.