بابک اذر : وقتی فرهنگ پت‌داری رو کپی کردیم ولی قانون‌هاش رو نه!
من، بابک آذر، کسی هستم که بیش از ۳۰ ساله پت دارم. نه فقط برای خودم، بلکه تو کمپ‌های حمایتی، تو بیزینس و حتی تو فرهنگ‌سازی. اما تو این شرایط خاص، می‌خوام یک چیز مهم رو رک و راست بگم:
تو شرایط فعلی، من ۱۰۰ درصد حقو فعلاً می‌دم به دولت.
نه چون مخالف پت‌داری‌ام، بلکه چون واقعاً وضعیت سگ‌گردانی تو ایران از استاندارد جهانی خارج شده. ما داریم بخشی از فرهنگ غربی رو ، اونم بخش سطحی‌اش ، بدون در نظر گرفتن قوانین، مقررات و زیرساخت‌ها کپی می‌کنیم.
سگ‌گردانی بدون قانون، یعنی هرج‌ومرج
تو خیلی از کشورها، سگ‌گردونی کاملاً آزاده… اما مشروط به قانون.
✔ قلاده اجباری
✔ ساکت بودن سگ تو محیط عمومی
✔ منع ورود به برخی فضاها
✔ صاحب باید آموزش‌دیده باشه
✔ بیمه باشه
✔ چکاپ دامپزشکی داشته باشه
✔ ثبت‌نام شهرداری یا پت‌آیدی داشته باشه
حالا ما چی؟
نه زیرساخت داریم، نه آموزش، نه نظم.
سگ میره وسط پارک شلوغ، پارس می‌کنه، می‌پره رو بچه مردم، یا می‌ترسونه یه آدم مسن رو. خوب معلومه تو همچین شرایطی باید یه محدودیت موقتی اعمال بشه.
اما دولت باید بعدش چیکار کنه؟
من، بابک آذر، صراحتاً می‌گم:
دولت باید بسترشو فراهم کنه.
یعنی چی؟ یعنی:
-
پارک مخصوص سگ‌ها طراحی بشه
-
قوانین مشخص پت‌گردانی تدوین و ابلاغ بشه
-
مردم آموزش ببینن
-
پت‌کلینیک‌ها و پت‌شاپ‌های قانونی حمایت بشن
-
بیمه پت، پت‌تگ، کارت سلامت و شناسه دیجیتال رسمی برای حیوانات راه‌اندازی شه
ما نباید چرخ رو از اول اختراع کنیم!
«چرخ قرن‌هاست اختراع شده، فقط باید نحوه صحیح گردوندنشو یاد بگیریم.»
یک فرصت طلایی اقتصادی
این موضوع فقط فرهنگی نیست، اقتصادیه.
بازار پت در جهان میلیاردی‌ست.
پت‌فود، تجهیزات، خدمات دامپزشکی، پرورش نژاد، صادرات، جابجایی، هتل پت، بیمه، آموزش و مربیگری.
همه این‌ها اگر اصولی باشن، می‌تونن هزاران شغل ایجاد کنن. می‌تونن ارز وارد کشور کنن. می‌تونن بخشی از اقتصاد کشور باشن که هیچ وقت قابل تحریم نیست.
بابک آذر: وقتی پت داریم، یعنی آینده داریم
«سرگردانی ممنوعه؟ خب اول راه رو بساز…»
در روزهایی که موضوع ممنوعیت سگ‌گردانی و بحث‌های داغ درباره حیوانات خانگی نقل هر مجلسی شده، من بابک آذر، کسی که سی ساله پت دارم، کمپ حمایتی اداره می‌کنم و توی بیزینس پت فعالم، می‌خوام چند تا واقعیت رو رک بگم.
ما اگه قراره “ممنوع” کنیم، باید اول ببینیم چی جایگزینش کردیم!
سرگردانی ممنوع؟ قبوله. ولی قبلش جاده‌ی یک‌طرفه‌اش رو ساختی؟
ورود ممنوع؟ باشه. ولی قبلش خروج اضطراری براش گذاشتی؟
نمی‌شه یههو همه‌چیزو بست، بدون اینکه فکرِ قبل و بعدش رو کرده باشی.
گنجینه‌ای که جهان داره ازش استفاده می‌کنه… ما چی؟
می‌دونی چی درد داره؟ اینکه نژاد سگ‌های ایرانی دارن تو کشورهای دیگه افتخارآفرینی می‌کنن، ولی خودمون نه می‌شناسیمشون، نه بهره‌برداری درستی ازشون داریم:
-
سگ سرابی: بهترین نگهبان دنیا. مقاوم در سرما، گرما، کم‌غذا، باهوش. ترکیه، قفقاز، ارتش‌ها دارن ازش استفاده می‌کنن، ولی ما هنوز برایش ارزش قائل نیستیم.
-
مازنی و تالش: سریع، چابک، مناسب شکار در شرایط بارانی شمال ایران.
-
قدرجونی اصفهان: کمی کوچکتر از سرابی ولی با همان ویژگی‌ها. عالی برای عملیات‌های سریع.
-
سگ کردی کوهستان: در امداد و نجات، نقش مهمی ایفا می‌کنه. بسیار باهوش و وفادار.
-
گلکه گلپایگان: سگ شکاری و تهاجمی، درجه یک.
اینا ثروت‌های ما هستن.
در حالی که ایرلند با فقط یه نژاد سگ ایرانی، سالانه ۱۲۵ میلیون یورو درآمد داره!
پرشین کت: اسمش ایرانیه، نژادش ایرانیه، ولی درآمدش برای دیگرانه
گربه پرشین، نماد گربه‌های اشرافی دنیاست.ایران بهترین بستر آب‌وهوایی و ژنتیکی برای پرورش و صادرات پرشین کت و سایر نژادهای خاص رو داره. ولی… نه تو لیست رسمی بین‌المللی ثبت کردیم، نه برندش کردیم، نه حتی صادرات جدی داریم.پت‌فود، تجهیزات، صادرات، پرورش، خدمات دامپزشکی، توریسم پت… سالانه بیش از ۲۵ میلیارد دلار در دنیا گردش مالی داره. ما چی؟ ما تازه داریم درباره “ممنوعه یا مجازه؟” حرف می‌زنیم!
فرهنگ‌سازی، نه فقط ممنوعیت
واقعاً بعضی‌ها از سگ می‌ترسن، حق دارن.
مردم ممکنه مریض داشته باشن، یا اصلاً دوست نداشته باشن.
اما راهش ممنوعیت کور نیست، راهش:
-
پارک مخصوص سگ‌هاست
-
الزام به لیش و کنترل حیوان
-
آموزش و ثبت رسمی
-
نظم اجتماعی
ما نمی‌گیم همه باید سگ داشته باشن.ما می‌گیم کسی که سگ داره، باید آموزش ببینه، رعایت کنه، نظم بده، و تو چهارچوب باشه.
ایران روی کمربند زلزله‌ست: پت زودتر از هر دستگاهی متوجه میشه!
بیشتر کشورهایی که روی گسل زلزله هستن، مردم رو تشویق به نگهداری سگ یا گربه می‌کنن. چرا؟ چون حسگر طبیعی دارن. سگ، ۳ تا ۷ دقیقه قبل از زلزله واکنش نشون می‌ده.می‌تونه نجات‌بخش باشه. مخصوصاً تو تهران با اون تراکم جمعیت و خط گسل فعال.
پت‌داری = اشتغال‌زایی میلیونی
تولید غذای سگ و گربه
تولید لوازم جانبی
حمل‌ونقل
آموزش
دامپزشکی
صادرات نژاد
خدمات جانبی
حداقل ۳ میلیون شغل مستقیم و غیرمستقیم توی این صنعت می‌تونه ایجاد بشه.
بدون نیاز به دلار نفت، بدون تحریم، بدون ریسک خارجی.
از محدودیت‌های اجتماعی تا واقعیت‌های عاطفی و فرهنگی نگهداری حیوانات خانگی در ایران
در روزهایی که بحث سگ‌گردانی و نگهداری پت (حیوان خانگی) در ایران با محدودیت‌هایی از سوی برخی نهادها و نارضایتی‌هایی از سوی بخشی از جامعه همراه شده، یک پرسش اساسی در ذهن خیلی‌ها شکل گرفته:
«آیا سگ‌گردانی واقعاً ممنوع شده؟ و اگر بله، چرا؟»
اما واقعیت ماجرا بسیار عمیق‌تر از یک ممنوعیت ساده است. آنچه در حال رخ دادن است، برخورد میان یک نیاز نوظهور فرهنگی و ساختار سنتی‌ای است که هنوز آماده پذیرش آن نیست.
سوشال مدیا؛ پنجره‌ای رو به فرهنگ جهانی
یکی از دلایل مهم و بنیادی که چرا مردم ایران، به‌ویژه جوان‌ترها، در سال‌های اخیر علاقه‌مند به نگهداری پت شده‌اند، اتصال مستقیم آن‌ها به فرهنگ جهانی از طریق شبکه‌های اجتماعی است.
بابک اذر می گوید :«این یکی از دلایل اصلیه که مردم خیلی علاقه‌مند شدن به پت. اتصال به سوشال مدیای جهانی باعث شد مردم ببینن چطوری تو دنیا از پت مراقبت میشه، چه نقشی تو زندگی داره.»
شما نمی‌تونید اینترنت رو ببندید، نمی‌تونید چشم مردم رو روی واقعیت‌های فرهنگی دنیا ببندید. مردم دیدن که نگهداری از یک حیوان چطور باعث شکل‌گیری حس عاطفه، مسئولیت‌پذیری و سلامت روانی توی خانواده میشه.
نگهداری پت؛ تمرین زندگی برای کودکان
شاید یکی از مهم‌ترین دلایلی که روان‌شناس‌ها و متخصصان رشد کودک از نگهداری پت حمایت می‌کنند اینه که:
از نظر بابک اذر : «نگهداری پت باعث میشه بچه وقتی بزرگ میشه مسئولیت‌پذیر باشه. باعث میشه که سلامت بزرگ شه. کمتر سمت بازی‌های ناسالم، تفریحات خطرناک یا دنیای مجازی ناسالم بره.»
در واقع، پت داشتن، یک شبیه‌ساز زندگی بزرگ‌ساله. بچه یاد می‌گیره به موجودی ضعیف‌تر احترام بذاره، مسئول غذا، آب، بهداشت و احساساتش باشه. این یعنی آموزش زندگی، بدون نیاز به کلاس‌های پرهزینه یا کتاب‌های تئوریک.
پت فقط سگ و گربه نیست!
وقتی از پت حرف می‌زنیم، ذهن خیلی‌ها سریع میره سمت سگ یا گربه. ولی نگهداری از حیوان خانگی فقط به این دو محدود نمی‌شه. ماهی آکواریومی، پرنده زینتی، خرگوش، خوکچه هندی و حتی لاک‌پشت هم می‌تونه هم‌خانه‌ی خوبی برای شما و فرزندانتون باشه.
از دید بابک اذر : «پت می‌تونه پرنده باشه، می‌تونه ماهی باشه، ولی حضورش تو فضای خانواده یه حال خوب، یه شادی نرم و مداوم رو وارد زندگی می‌کنه.»
واقعیتی که علم هنوز نتونسته کامل توضیح بده
یکی از جملاتی که از خیلی‌ها می‌شنویم و تجربه هم تأییدش کرده اینه که:
«نگهداری پت، باعث اومدن برکت به خونه و زندگی میشه.»
شاید نشه با علم فعلی دقیق توضیحش داد، شاید توجیه مذهبی یا فلسفی خاصی نداشته باشه، اما واقعیت اینه که خیلی‌ها که با عشق از پت خودشون نگهداری کردن، اثر مثبتش رو تو زندگی‌شون حس کردن. نه فقط توی روحیه، بلکه حتی در زمینه مالی، ارتباطات خانوادگی و حتی خلاقیت شخصی.
سگ‌گردانی بَده؟ یا شیوه‌مون اشتباهه؟
واقعیت اینه که مشکل اصلی نه پت داشتن، نه سگ‌گردانی، بلکه شیوه اجرای اون در فضای عمومی هست. وقتی شما بدون آموزش، بدون رعایت فرهنگ شهری، با سگ بدون قلاده وارد پارک عمومی می‌شی، وقتی سگت رو تو فضای شلوغ بدون کنترل می‌بری، طبیعتاً همسایه‌ها و مردم نگران می‌شن و حتی وحشت می‌کنن.
«پت رو مثل اعضای خانواده‌ت نگه دار. نه اینکه بذاری تو پارکینگ یا بالکن یا پتو تو زنجیر ببندی. اگه تونستی این حس رو درک کنی، کاملاً اثرش رو تو روح و روان و حتی پول جیبت می‌فهمی.»
پیغام من بابک آذر به شما:
«از هر کسی که این پست، این مقاله یا این ویدیو رو دید، خواهش می‌کنم حتماً با دوستاتون، آشناهاتون و هر کسی که دغدغه ایران، اقتصاد و فرهنگ داره شیرش کنین.»
چرا؟ چون این محتوا می‌تونه:
-
به مردم آموزش بده
-
به دولت ایده بده
-
به سرمایه‌گذار انگیزه بده
-
و به کسب‌وکارها مسیر درآمدی نشون بده
بررسی واقعیت‌ها، فرصت‌ها و آسیب‌ها از نگاه بابک آذر
در روزهایی که برخی محدودیت‌های اجتماعی در ایران درباره نگهداری حیوانات خانگی به خصوص سگ‌ها، باعث ایجاد بحث‌های فراوانی شده، این سؤال مهم برای بسیاری از مردم مطرح است که: «آیا واقعاً سگ‌گردانی ممنوع شده است؟»
اگر پاسخ مثبت است، آیا این ممنوعیت راهکاری اصولی برای کنترل شرایط موجود است یا صرفاً واکنشی آنی به یک چالش اجتماعی؟ در این مقاله، به تحلیل این موضوع از منظر بابک آذر، کارآفرین و تحلیل‌گر اقتصادی با تجربه‌ی عمیق در حوزه اقتصاد حیوانات خانگی، می‌پردازیم.آماری که مغزتان را به چالش می‌کشد
بابک آذر در یک تحلیل جسورانه آماری ارائه می‌دهد که نشان می‌دهد صنعت پت (Pet Industry) در سطح جهانی نه‌تنها یک علاقه‌مندی شخصی، بلکه یک صنعت عظیم و سودآور است. بابک آذر می‌گوید:
«آمار سرانگشتی بهتون بدم، مغزتون سود می‌کشه! امارات با جمعیت ۱۴ میلیون نفر، حدود ۲ میلیون پت (سگ و گربه) در خانه‌های مردم دارد. تنها درآمد بازار داخلی پت در این کشور بیش از ۳۰۰ میلیون دلار در سال است.»
اما ماجرا به امارات محدود نمی‌شود. ایالات متحده آمریکا یک نمونه جهانی است:
-
۷۱٪ خانواده‌های آمریکایی صاحب پت هستند.
-
۱۵۷ میلیارد دلار گردش مالی سالانه صنعت پت در آمریکا گزارش شده.
-
۶۹ میلیون خانوار سگ دارند، و نزدیک به ۴۹ میلیون خانوار گربه.
-
بیش از ۹۴ میلیون نفر در این کشور به‌طور مستقیم با صنعت پت درگیر هستند.
حتی عربستان سعودی، کشوری که قوانین مذهبی و اجتماعی سخت‌گیرانه‌ای دارد، در مسیر متفاوتی حرکت کرده:
-
۴۱٪ خانواده‌ها در عربستان پت دارند.
-
حدود ۳ میلیون سگ و گربه در خانه‌ها نگهداری میشود، هرچند تمایل بیشتر به گربه‌ها است.
ایران و حیوانات خانگی: بین سنت و مدرنیته
در ایران، مانند بسیاری از حوزه‌های اجتماعی دیگر، برخورد با پدیده‌ی «پت» میان دو قطب سنت و مدرنیته در رفت‌وآمد است. بابک آذر با سابقه‌ی بیش از سه دهه در نگهداری و حمایت از حیوانات، نگاهی واقع‌گرایانه و همزمان توسعه‌محور دارد. او تأکید می‌کند که وضعیت فعلی سگ‌گردانی در ایران «خارج از استاندارد جهانی» است و مردم صرفاً ظواهر مدرنیته را بدون توجه به ساختار قانونی و فرهنگی، کپی کرده‌اند.
بابک آذر می‌گوید:
«الان وضعیت سگ‌گردانی در ایران خارج از استاندارد جهانیه. ما هر چیزی رو به‌طور غیرعادی داریم کپی می‌کنیم، بدون اینکه قوانین و موازینش رو در نظر بگیریم.»
اما سگ‌گردانی ممنوع شد؟
واقعیت این است که در برخی مناطق شهری، محدودیت‌هایی برای سگ‌گردانی وضع شده. برخی شهرداری‌ها یا نیروهای انتظامی، به دلیل شکایت‌های مردمی یا فشارهای فرهنگی و قانونی، محدودیت‌هایی اعمال کرده‌اند. اما سؤال اصلی اینجاست که آیا ممنوعیت به‌تنهایی راه‌حل است؟
بابک آذر معتقد است ممنوعیت بدون زیرساخت، مثل بستن رودخانه خروشان بدون دریچه اضطراری است!
«سگ‌گردانی ممنوع؟ اوکی، ورود ممنوع می‌کنی، قبلش جاده یک‌طرفه درست کردی؟ قبلش دریچه اضطراری گذاشتی؟»
او ادامه می‌دهد:
«خیلی از مردم پت رو مثل اعضای خانواده‌شون می‌بینن. شما اگر نمی‌خواید صدای سگ مزاحم همسایه بشه، راه حلش بریدن حنجره سگ نیست. این کار باعث میشه برکت از زندگی‌تون بره. اگه نمی‌خواید صدای پت‌تون بلند باشه، برو آکواریوم بگیر!»
راهکار چیست؟ راه توسعه، نه محدودیت صرف
در نگاه بابک آذر، اگر ایران بخواهد واقعاً با معضل حیوانات خانگی، از جمله سگ‌ها، به شکلی اصولی برخورد کند، باید:
-
پارک‌ها و فضاهای مخصوص سگ طراحی شود.
-
فرهنگ‌سازی عمومی صورت گیرد.
-
آموزش عمومی برای نگهداری مسئولانه انجام شود.
-
تولید داخلی غذای پت، تجهیزات و خدمات آن گسترش یابد.
او با اشاره به پت‌های ایرانی مانند سگ سرابی، سگ کردی، سگ گلپایگانی، گربه پرشین و… یادآوری می‌کند که ایران می‌تواند یکی از قدرت‌های منطقه‌ای در صادرات حیوانات خانگی و محصولات مرتبط باشد.
پت؛ منبع درآمد جدید برای اقتصاد ایران؟
آذر با صراحت اعلام می‌کند:
«تولید غذای سگ و گربه سالانه ۲۵ میلیارد دلار گردش مالی دارد. ایران بهترین بستر تولید برای این صنعت را دارد. حتی کشورهای کوچکی مانند ایرلند از نژاد سگ ایرانی، سالانه ۱۲۵ میلیون یورو درآمد دارند.»
او معتقد است اقتصاد پت می‌تواند جایگزین فروش نفت شود. برخلاف نفت، تجارت حیوانات خانگی قابل تحریم نیست و محدودیت سیاسی ندارد. کافی‌ست که ایران این حوزه را به رسمیت بشناسد و زیرساختش را بسازد.
-
نتیجه‌گیری:
فعلاً اگر محدودیتی اعمال شده، هدفش آرامش اجتماعی‌ه.
در آینده باید مدیریت هوشمند جای ممنوعیت رو بگیره.
پت‌داری اگر اصولی باشه، نه تنها مشکلی ایجاد نمی‌کنه، بلکه به اقتصاد، فرهنگ، آموزش و سلامت روان جامعه کمک می‌کنه.
نگهداری پت باید به بخشی از آینده برنامه‌ریزی‌شده ایران تبدیل بشه، نه یک چالشِ بی‌پاسخ.
من بابک آذر هستم. امیدوارم این مسیر، با کمک همه ما، به درستی طی بشه.
ما الان نباید دنبال حذف باشیم، باید دنبال مدیریت باشیم.
نباید صرفاً کپی کنیم. باید درست تطبیق بدیم.
«چرخو دوباره اختراع نکن. نحوه چرخوندنشو یاد بگیر.»
ما نمی‌خوایم فرهنگ جهانی رو کورکورانه کپی کنیم. ولی باید بدونیم که فرهنگ نگهداری پت تو دنیا نتیجه قرن‌ها تجربه و مطالعه‌ست. اگر بخوایم مردم رو از نگهداری پت منع کنیم، بدون اینکه جایگزین یا راهکار مناسب ارائه بدیم، تنها نتیجه‌اش زیرزمینی شدن این رفتارها، بدرفتاری با حیوانات و افزایش مشکلات اجتماعی خواهد بود.
اگر راه درست نشون داده بشه:
پارک مخصوص سگ‌ها ساخته بشه،
آموزش رایگان نگهداری پت داده بشه،
مردم تشویق بشن به رفتار مسئولانه،
اون وقت هم شادی میاد، هم نظم، هم اقتصاد رونق می‌گیره.سگ‌گردانی نباید ممنوع بشه. باید مدیریت بشه.
پت دشمن ما نیست، پت بخشی از آینده فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی ماست.
در یک کلام باید گفت : ممنوع نکن، مدیریت کن!
با توجه به شواهد جهانی و تحلیل‌های دقیق بابک آذر، شاید زمان آن رسیده که به‌جای ممنوع کردن سگ‌گردانی، مسیر درست برای آن طراحی شود. اگر فضاهای مناسب، قوانین مشخص و فرهنگ‌سازی اصولی انجام شود، نه‌تنها مشکلات اجتماعی کاهش می‌یابد، بلکه فرصت‌های اقتصادی بزرگی برای کشور ایجاد میشود.
در دنیایی که پت‌ها بخشی از خانواده‌اند، تحولات اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی از طریق درک صحیح و نه سرکوب، به ثمر می‌رسند.
من به همه کسانی که این متن رو خوندن یه خواهش دارم:
اینو شیر کنین. با دوستاتون، خانواده، کسب‌وکارها، حتی مسئولین.
چون این مسیر می‌تونه به زندگی خیلی‌ها جهت بده، اشتغال درست کنه، امنیت روانی و مالی بیاره، و آینده‌ای روشن‌تر برای ایران بسازه.
من بابک آذر به آینده پت‌ها در ایران ایمان دارم.
